የዛሬ ንባቦች፡- ጁላይ 22

[14]ነገር ግን ባትሰሙኝ፥ እነዚህንም ትእዛዛት ሁሉ ባትሠሩ፥ 15 ሥርዓቴን ብትንቅ፥ ነፍሳችሁም ሥርዓቴን ብትጸየፍ፥ ትእዛዜንም ሁሉ ባትፈጽሙ፥ ቃል ኪዳኔንም ብታፈርሱ፥ [16] ይህን አደርግባችኋለሁ፤ በድንጋጤ እጐበኛችኋለሁ፥ ዓይንህንም በሚያቃጥል ደዌና ትኵሳት እጐበኛችኋለሁ፥ ጠላቶቻችሁንም ትበላላችሁ። [17] ፊቴን በእናንተ ላይ አደርጋለሁ፥ በጠላቶቻችሁም ፊት ትመታላችሁ፤ ማንም ሳያሳድዳችሁ ትሸሻላችሁ ምድራችሁ ፍሬዋን አትሰጥምና የምድርም ዛፎች ፍሬአቸውን አይሰጡምና በከንቱ ባክኑ።

[21]በእኔም ብትቃወሙኝ ባትሰሙኝም፥ ስለ ኃጢአታችሁ ሰባት እጥፍ እመታችኋለሁ፤ 22፤ልጆቻችሁንም ያሳጡአችኋል፥ ከብቶቻችሁንም ያጠፋሉ፥ መንገዶቻችሁም ባዶ እንዲሆኑ የሚያጥኑአችሁ የዱር አራዊትን እፈታላችኋለሁ።

[23]በዚህም ተግሣጽ ወደ እኔ ባትመለሱ በእንቢተኝነትም ብትሄዱ፥ [24]እኔ ደግሞ በእንቢተኝነት እሄዳችኋለሁ ስለ ኃጢአታችሁም ሰባት እጥፍ እመታችኋለሁ፤ 25 ስለ ቃል ኪዳኑም የሚበቀል ሰይፍ አመጣባችኋለሁ፤ በከተሞቻችሁም ውስጥ ብትሰበሰቡ ቸነፈርን እሰድድባችኋለሁ፥ በጠላቶቻችሁም እንጀራ ትሰጣላችሁ። እንጀራችሁን በአንድ ምጣድ ጋገሩ፥ እንጀራችሁንም በሚዛን መጠን ስጡ፥ ትበላላችሁም፥ አትጠግቡምም።

[27]ነገር ግን ይህ ቢሆንም እኔን ባትሰሙኝ በእንቢተኝነትም ብትሄዱ፥ [28]በመዓት እሄድባችኋለሁ፥ ስለ ኃጢአታችሁም ሰባት እጥፍ እቀጣችኋለሁ። [31]ከተሞቻችሁንም ባድማ አደርጋቸዋለሁ፥ መቅደሶቻችሁንም ባድማ አደርጋታለሁ፥ መዓዛችሁንም አልሸታም።

[34] “ምድሪቱ ባድማ ሆና በጠላቶቻችሁ ምድር እስካላችሁ ድረስ ሰንበታቶቿን ትደሰታለች፤ ምድሪቱም ታርፋለች፥ ሰንበታቶቿንም ትደሰታለች። ጠላቶቻቸው የነደደ የቅጠል ድምፅ ያባርራቸዋል፤ አንዱም ከሰይፍ እንደሚሸሽ ይሸሻሉ፤ ማንም ሳያሳድዳቸው እርስ በርሳቸው ይሰናከላሉ፤ ማንም አያሳድዱምም፣ በጠላቶቻችሁም ፊት ለመቆም ኃይል አይኖራችሁም። የጠላቶች ምድር ከኃጢአታቸው የተነሣ፣ ደግሞም ከአባቶቻቸው ኃጢአት የተነሣ እንደ እነርሱ ይበሰብሳሉ።

40 ነገር ግን በእኔ ላይ ባደረጉት ሽንገላ ኃጢአታቸውንና የአባቶቻቸውን በደል ቢናዘዙ፥ በእኔም ላይ ቢመላለሱ፥ [41] በእነርሱም ላይ እስካልሄድሁባቸው፥ ወደ ጠላቶቻቸውም ምድር አገባኋቸው፤ ያልተገረዘው ልባቸው ቢዋረድ፥ ለኃጢአታቸውም ቃል ኪዳኔን ቢያደርጉ፥ ከያዕቆብ ጋር ቃል ኪዳኔን አስባለሁ፥ ከያዕቆብም ጋር ቃል ኪዳኔን አስባለሁ። አብርሃምን፥ እኔም ምድሪቱን አስባታለሁ፤ [43]፤ ነገር ግን ምድሪቱ በእነርሱ ዘንድ ትተዋለች፥ ያለ እነርሱ ባድማ ሆና ሳለ ሰንበታቶቿን ትደሰታለች፤ ለኃጢአታቸውም ይቅርታ ያደርጋሉ፤ ሕጌን ስለ ናቁ ነፍሳቸውም ሥርዓቴን ጠላች። እኔ እግዚአብሔር አምላካቸው ነኝና በአሕዛብ ፊት ከግብፅ ምድር ያወጣኋቸውን ከአባቶቻቸው ጋር የገባሁትን ቃል ኪዳን ስለ እነርሱ አስባለሁ፤ እኔ እግዚአብሔር ነኝ።

[46]እግዚአብሔር በራሱና በእስራኤል ሕዝብ መካከል በሙሴ በሲና ተራራ ያደረጋቸው ሥርዓቶችና ሥርዓቶች ሕጎችም እነዚህ ናቸው።

[1] ደግሞ የእግዚአብሔር ቃል ወደ እኔ እንዲህ ሲል መጣ፡— 2 የሰው ልጅ ሆይ፥ ኢየሩሳሌምን አስጸያፊ ሥራዋን አስታውቅ፥ 3 እንዲህም በል፡— ጌታ እግዚአብሔር ለኢየሩሳሌም እንዲህ ይላል፡— መነሻሽና መወለድሽ የከነዓናውያን ምድር ናቸው፡ አባትሽ አሞራዊ እናትሽም ኬጢያዊ ነበረ። በመጠቅለያ ተጠቅልላ [5]ከዚህም ነገር አንዱን ያደርግልሽ ዘንድ ዓይን አላዘነችህም፥ ነገር ግን በተወለድክበት ቀን በሜዳ ላይ ተጣልተህ ነበርና።

[6]“በአንተ ዘንድ ባለፍሁ ጊዜ በደምህም ውስጥ ተንከባለቅህ ባየሁ ጊዜ በደምህ፡— በሕይወት ኑር አልሁህ። በደምህ ኑር አልኩህ። [7] እንደ ዱር ተክል አበብሁህ፥ አንቺም አድጊ፥ ረጅምም ሆንሽ፥ ለጌጥሽም ደረስሽ ጡቶችሽም ተፈጥረዋል፥ ጠጕርሽም አብቅሎ ነበር።

[8] “ደግሜ በአንተ ዘንድ ባለፍሁ ጊዜና ባየሁህ ጊዜ፥ እነሆ፥ አንተ በፍቅር ዕድሜህ ላይ ነበርህ፥ የልብሴንም ጥግ በአንቺ ላይ ዘርግቼ ኃፍረተ ሥጋሽን ሸፍኜ ስእለቴን ለአንተ ገባሁልህ፥ ቃል ኪዳንም ገባሁህ፥ ይላል ጌታ እግዚአብሔር፥ አንተም ሆንህ። በጥሩ በፍታ ከደንሁህ ከሐር ጋር ሸፍኜሃለሁ ማርና ዘይት እጅግ ውብ ሆነሻል፥ ወደ ንግሥናም ደረስሽ።

[15]ነገር ግን በውበትሽ ታምኛለሽ ከዝናሽም የተነሣ አመንዝረሻል፥ አላፊ አግዳሚም ሁሉ አመነዘረሽ ውበትሽም ለእርሱ ሆነ። ከእነርሱም ጋር አመነዘረችባቸው። [21]ልጆቼን አርደህ ለእነርሱ የእሳት ቍርባን አሳልፈህ አሳልፈህ ሰጥተህ ግልሙትናህ ይህን ያህል ትንሽ ነገር ነበረን?

[23] ከክፋትህም ሁሉ በኋላ (ወዮልሽ፥ ወዮልሽ! ይላል ጌታ እግዚአብሔር) [24] ለራስህ የተዘረጋ ቤት ሠራህ በአደባባዩም ሁሉ ከፍ ያለ ስፍራ አደረግህ። [27]እንግዲህ፥ እነሆ፥ እጄን በአንተ ላይ ዘርግቼ እድል ፈንታህን ቀንስሁ፥ ለጠላቶቻችሁም ስግብግብነት ለፍልስጥኤማውያን ሴቶች ልጆች አሳልፌ ሰጠኋቸው፥ በሴሰኝነትሽም ላፈሩ። [...] 29 ከከለዳውያን ንግድ ምድር ጋር ግልሙትናሽን አበዛሽ፥ በዚህም አልጠገብሽም።

[30] ልብሽ ምንኛ ታምሞአል፥ ይላል ጌታ እግዚአብሔር፤ ይህን ሁሉ፥ የጋለሞታ ሴት ሥራ፥ [31] መኝታ ቤትሽን በየመንገዱ ራስ ላይ ስለሠራሽ፥ በየአደባባዩም ከፍ ያለ ስፍራ ስለሠራሽ፥ አንቺ ግን እንደ ጋለሞታ አልነበርሽም፤ ሴተኛ አዳሪዎች ሆይ፤ አንቺ ግን ከየትኛውም ወገን ከግልሙትናሽ ጋር ወደ አንቺ ይመጡ ዘንድ መባህን ለወዳጆችሽ ሁሉ ሰጠሽ፤ [34]ስለዚህ ግልሙትናሽን የሚጠይቅ የለም።

[35]ስለዚህ አንቺ ጋለሞታ ሆይ፥ የእግዚአብሔርን ቃል ስሚ፡ 36 ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፡— ከውሽሞችሽ ጋር ጋለሞታሽ ኃፍረተ ሥጋሽ ስለ ፈሰሰ ኃፍረተ ሥጋሽም ስለ ተገለጠ ከውሽሞችሽም ጋር አስጸያፊ የሆኑ ጣዖታትሽም ሁሉ በሰጠሃቸውም በልጆችሽ ደም የተወደድሻቸውንና የወደዷቸውን ሁሉ እሰበስባቸዋለሁ። ከየአቅጣጫው እሰበስባቸዋለሁ፥ ኃፍረተ ሥጋሽንም ሁሉ ያዩ ዘንድ ኃፍረተ ሥጋሽን ይገልጡላችኋል [40] ሕዝብን ያስነሱብሻል፥ በሰይፋቸውም ይቈርጡብሻል፥ ቤቶችሽንም ያቃጥላሉ፥ በብዙ ሴቶችም ፊት ይፈርዱብሻል የጕብዝናህን ወራት አስበህ፥ በዚህ ሁሉ አስቈጣኸኝ፤ እንግዲህ፥ እነሆ፥ ሥራህን በራስህ ላይ መለስሁ፥ ይላል ጌታ እግዚአብሔር።

[44]“እነሆ፥ በምሳሌ የሚናገሩ ሁሉ፣ 'እንደ እናት እና እንደ ሴት ልጅ' ይህን ምሳሌ ስለ አንቺ ይናገራሉ። [45] አንቺ ባሏንና ልጆቿን የተጠላች የእናትሽ ልጅ ነሽ፤ አንቺም ባሎቻቸውንና ልጆቻቸውን የተጸየፍሽ የእኅቶችሽ እኅት ነሽ እንደ አስጸያፊነታቸው አድርግ፤ በጥቂት ጊዜ ውስጥ በመንገድህ ሁሉ ከእነርሱ የበለጠ ረከሰች፤ ይላል ጌታ እግዚአብሔር በፊቴ አስጸያፊ ነገር ነበር፤ ባየሁትም ጊዜ አስወግጄዋለሁ ደግሞም ውርደትህን ተሸክመህ እኅቶችህን ጻድቅ አድርገሃልና።

[53]የሰዶምንና የሴቶች ልጆችዋን ምርኮ፥ የሰማርያንና የሴቶች ልጆችዋንም ምርኮ እመልሳለሁ፥ ሀብትሽንም በመካከላቸው እመልሳለሁ፥ [54] ኀፍረትሽን ትሸከም ዘንድ፥ ስላደረግሽውም ነገር ሁሉ ታፍሪ ዘንድ። [56]በመመካትሽ ቀን እህትሽ ሰዶም በአፍሽ ውስጥ ተረት አይደለምን? ርኵሰት፥ ይላል እግዚአብሔር።

[59]ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፡— ቃል ኪዳኑን በማፍረስ መሐላውን የናቅሽ፥ እንዳደረግሽው አደርግብሃለሁ፤ [60]ነገር ግን በጕብዝናሽ ወራት ከአንቺ ጋር የገባሁትን ቃል ኪዳኔን አስባለሁ፥ የዘላለምንም ቃል ኪዳን አደርግልሃለሁ። [62] ቃል ኪዳኔን ከአንተ ጋር አቆማለሁ፥ እኔም እግዚአብሔር እንደ ሆንሁ ታውቃለህ፤ (63) ታስብ ዘንድ ትደነግጥም ዘንድ አፍህንም ከእንግዲህ ወዲህ አትክፈት፥ ያደረግኸውንም ሁሉ በስተሰረይልህ ጊዜ፥ ይላል ጌታ እግዚአብሔር።

[1] ለስለስ ያለ መልስ ቁጣን ያስወግዳል።
ክፉ ቃል ግን ቁጣን ያነሣሣል።
[2] የጠቢባን ምላስ እውቀትን ያወድሳል።
የሰነፎች አፍ ግን ስንፍናን ያፈሳል።
[3]የእግዚአብሔር ዓይኖች በየቦታው ናቸው፥
ክፉውንና ደጉን በመጠበቅ።
[4]የዋህ ምላስ የሕይወት ዛፍ ነው፤
ነገር ግን ጠማማነት መንፈስን ይሰብራል።
[5] ሰነፍ የአባቱን ምክር ይንቃል፤
ተግሣጽን የሚሰማ ግን አስተዋይ ነው።
[6]በጻድቅ ቤት ብዙ ሀብት አለ፤
ነገር ግን ችግር የኃጥኣን ገቢ ያገኛቸዋል።
[7] የጠቢባን ከንፈሮች እውቀትን ያስፋፋሉ;
የሰነፎች ልብ እንዲሁ አይደለም።
[8]የኃጥኣን መሥዋዕት በእግዚአብሔር ፊት አስጸያፊ ነው።
የቅኖች ጸሎት ግን በእርሱ ዘንድ ተቀባይነት አለው።
[9]የኀጥኣን መንገድ በእግዚአብሔር ዘንድ አስጸያፊ ናት፤
እርሱ ግን ጽድቅን የሚከተልን ይወዳል።
[10] መንገድን ለሚተው ሰው ብርቱ ተግሣጽ አለው።
ተግሣጽን የሚጠላ ይሞታል።
[11] ሲኦልና አብዶን በእግዚአብሔር ፊት ተከፍተው ተቀመጡ።
የሰው ልጆች ልብ እንዴት ይልቁንስ!
[12] ፌዘኛ ሰው መገሠጽን አይወድም፤
ወደ ጥበበኞች አይሄድም።
[13]ሐሤት ያለው ልብ ፊትን ያበራል፤
ነገር ግን በልብ ኀዘን መንፈስ ይቀጠቀጣል.
[14] አስተዋይ ሰው ልብ እውቀትን ይፈልጋል።
የሰነፎች አፍ ግን ስንፍናን ይበላል።
[15]የድሆች ዘመን ሁሉ ክፉ ነው፤
ልባቸው ደስ የሚያሰኝ ግን የማያቋርጥ ግብዣ አለው።
[16] እግዚአብሔርን ከመፍራት ጋር ጥቂት ይሻላል
ከትልቅ ሀብትና ችግር ይልቅ።
[17] ፍቅር ባለበት የእፅዋት እራት ይሻላል
ከተጠበሰ በሬ እና ከጥላቻ ይልቅ።
[18] ቍጡ ሰው ጠብን ያነሣሣል።
ለቍጣ የዘገየ ግን ክርክርን ጸጥ ያደርጋል።
[19]የታካች መንገድ እንደ እሾህ አጥር ነው።
የቅኖች መንገድ ግን ቅን መንገድ ነው።
[20] ጠቢብ ልጅ አባቱን ደስ ያሰኛል፤
ሰነፍ ሰው እናቱን ይንቃል።
[21] ማስተዋል ለጐደለው ስንፍና ደስታ ነው።
አስተዋይ ሰው ግን ወደ ፊት ይሄዳል።
[22] ያለ አማካሪ ዕቅዶች ይወድቃሉ።
ግን ከብዙ አማካሪዎች ጋር ይሳካላቸዋል.
[23] ትክክለኛ መልስ መስጠት ለሰው ደስታ ነው።
እና አንድ ቃል በጊዜው, እንዴት ጥሩ ነው!
[24]የሕይወት መንገድ ለአስተዋዮች ከፍ ከፍ ይላል፤
ከሲኦል በታች ይመለስ ዘንድ።
[25]እግዚአብሔር የትዕቢተኞችን ቤት ያፈርሳል
ነገር ግን የመበለቲቱን ድንበር ይጠብቃል.
[26]የኀጥኣን አሳብ በእግዚአብሔር ፊት አስጸያፊ ነው።
የጸጋ ቃል ግን ንጹሕ ነው።
[27]በአመጽ ጥቅም የሚመኝ ቤተ ሰዎቹን ያናውጣል።
ጉቦን የሚጠላ ግን በሕይወት ይኖራል።
[28]የጻድቅ ልብ እንዴት ይመልስ ዘንድ ያስባል።
የኃጥኣን አፍ ግን ክፉ ነገርን ያፈሳል።
[29]እግዚአብሔር ከክፉዎች የራቀ ነው፤
እርሱ ግን የጻድቃንን ጸሎት ይሰማል።
[30]የዓይን ብርሃን ልብን ደስ ያሰኛል፤
መልካም ዜናም አጥንትን ያድሳል።
[31]ሕይወትን የሚሰጥ ተግሣጽን የሚሰማ ጆሮ
በጥበበኞች መካከል ያድራል።
[32] ተግሣጽን የሚተው ሁሉ ራሱን ይንቃል፤
ተግሣጽን የሚሰማ ግን ማስተዋልን ያገኛል።
[33]እግዚአብሔርን መፍራት የጥበብ ትምህርት ነው።
ትሕትናም ከክብር ይቀድማል።

[1]እኔም፥ ወንድሞች ሆይ፥ ወደ እናንተ በመጣሁ ጊዜ የእግዚአብሔርን ምስክር በታላቅ ቃል ወይም በጥበብ እየነገርሁላችሁ አይደለም። [2] በእናንተ ዘንድ ከኢየሱስ ክርስቶስ በቀር እርሱም እንደተሰቀለ ምንም እንዳላውቅ ቆርጬ ነበርና። [3]እኔም በድካምና በፍርሃት በብዙ መንቀጥቀጥም ከእናንተ ጋር ነበርሁ፤ 4 ቃሌም መልእክቴም መንፈስንና ኃይልን በመግለጥ ነበር እንጂ፥ በጥበብ ቃል አልነበረም።

[6]ነገር ግን የዚህ ዘመን ወይም የዚች ዓለም አለቆች ጥበብ ባይሆንም በበጐለመሱ መካከል ጥበብን እንሰጣለን። [7]ነገር ግን እግዚአብሔር ከዘመናት በፊት ለክብራችን የወሰነውን ምሥጢርና ስውር የእግዚአብሔርን ጥበብ እናካፍላለን። [8]ከዚህ ዓለም ገዦች አንዱ እንኳ ይህን አላወቀም፤ ቢያውቁስ የክብርን ጌታ ባልሰቀሉትም ነበርና። [9]ነገር ግን።

" ዓይን ያላየው ጆሮም ያልሰማው
የሰው ልብም አላሰበም።
አምላክ ለሚወዱት ያዘጋጀውን”


[10]ይህንንም እግዚአብሔር በመንፈስ ገለጠልን። መንፈስ የእግዚአብሔርን ጥልቅ ነገር እንኳ ሳይቀር ሁሉን ይመረምራልና። [11] በእርሱ ውስጥ ካለው ከዚያ መንፈስ በቀር የሰውን አሳብ የሚያውቅ ማን ነው? እንዲሁ ደግሞ ከእግዚአብሔር መንፈስ በቀር የእግዚአብሔርን አሳብ የሚረዳ ማንም የለም። [12]እንግዲህ ከእግዚአብሔር እንዲያው የተሰጠንን እናስተውል ዘንድ ከእግዚአብሔር የሆነውን መንፈስ እንጂ የዓለምን መንፈስ አልተቀበልንም። [13]ይህንም የምንናገረው በሰው ጥበብ ባልተማረው ነገር ግን መንፈስ በሚያስተምረን ቃል መንፈሳዊ እውነትን መንፈሳዊ ለሆኑት እየተረጎመ ነው።

[14] ፍጥረታዊ ሰው የእግዚአብሔርን መንፈስ ነገር ሞኝነት ነውና አይቀበለውም፤ በመንፈስም ስለሚታወቅ ሊረዳቸው አይችልም። [15]መንፈሳዊ ሰው ሁሉን ይመረምራል ራሱ ግን በማንም አይፈረድበትም። [16]ያስተምረው ዘንድ የጌታን ልብ ማን አስተዋለ? እኛ ግን የክርስቶስ ልብ አለን።